Bungi ang Bintana ng aking mga alaala
Madalas man dungawi?y wala namang makita
Kapag Tinanong ay walang masagot
Kundi man tingin ay panay bantulot.
Hindi naman nauubos ang espasyo
Umuukit lamang yaong mga bago
Hindi naman sa mas kinakailangan
Sa katunaya?y maglalaho rin naman.
Bumabalik ang iba kung minsan
Kahit sarado?y binubuksan
Kabigua?t tagumpay, iisa lang
Walang sariling isinasaalang-alang.
Hindi naman talaga sinasadya
Na mga alaala?y mawala
Humihingi ng inyong dispensa
Pagka?t makalimot ay hindi nakatutuwa.
No comments:
Post a Comment