SABADO

Nasiraan ang bus

Kay aga-agang kamalasan nito

Muntik na akong masagasaan

Nasigawan ni Manong Jeepney Driver

Nakakainis talaga

Ang ingay-ingay dito,ang sakit sa ulo

Ang bilis ng aming takbo

Pero tuloy pa rin ang pagtulog ko

Ang pagtulog ko

Ang pagtulog ko.Ang pagtulog ko.

Andito na pala ako

Lakad,lakad,sige takbo

Wala naman pala akong dadatnan

Hindi naman pala kinakailangan

Ang layo pa naman ng nilakbay ko

Nahilo sa biyahe at sumakit ang ulo

Ang haba pa naman ng kalyeng to

Ngunit kahit ganun,andito pa rin ako

Andito pa rin ako.Andito pa rin ako.

Andito pa rin ako.

Bakit ba ayaw mo pang bumaba?

Mula sa utak ko.

Hindi ka ba marunong pumara?

Para kang pasaherong nawawala

Hindi alam kung saan pupunta.